15 april 2021
Rinus Middelaar
Ik ben op mijn twaalfde begonnen met de modelbouw.
Met die kleine zakjes van Airfix. Vliegtuigje kopen en in elkaar lijmen.
Later kwam er verf bij want het moest natuurlijk zo echt mogelijk.
Was gewoon leuk om te doen. In die tijd hadden we geen resin en metal-etch en zo.
Affijn ik groeide groter, en mijn modellen ook.
Ik kreeg kennis van het IPMS (International Plastic Modeller's Society) en toen bleek dat ik niet de enige gek was die last had van het PlasticPlakkersvirus. (Naderhand kwam Corona en bleek dat het PPvirus helemaal niet zo schadelijk was.
Ik begon bij het IPMS met het organiseren van de IPMS Nationals, de modelbouwwedstrijd, samen met Wim de Jong, leuke tijd was dat!
De Nationals heet nu Euro Scale Modeling en is een stuk groter geworden.
Ik bouwde in die tijd nog steeds alleen vliegtuigen, in schaal 1/72. Maar die werden al wel gespoten. Met een goedkope Aztec airbrush weliswaar, maar in ieder geval gespoten. En ik won prijzen met mijn modellen.
Blijkbaar bouwde ik toch niet onaardig.
Maar langzaam aan begon ook de interesse in auto's te komen.
Dat zijn van die dingen zonder vleugels waarvan je er veel meer in je vitrine kwijt kan.
Mijn eerste was een Jeep Cherokee in metallic blauw.
Het spuiten moest voor auto's wat professioneler en strakker en ik ging op zoek naar een 'echte' airbrush.
Mijn vrienden zeiden dat ik maar eens bij Eric langs moest gaan.
Die van Airbrush Almere. Da's wel een end rijden, maar die helpt je goed.
En zo kwam de dag dat ik naar Almere reed en met een Evolution naar huis ging.
Leuk pistool en het spuitwerk was zelfs in de handen van deze jongen goed.
Het auto bouwen kwam er meer en meer in.
Had ik vroeger in een paar weken een model klaar, nu deed ik er vele maanden over.
Maar ja, wel uitgebreid bezig met metal etch en zo. Hobbylak werd niet meer gebruikt.
Autolak, en later Zero paints uit Engeland om een zo kleurechte hoog glanzende laklaag te krijgen.
Ik heb enkele juweeltjes in de kast staan. Niet alleen bij mij in de vitrine, maar ook bij Eric in de winkel.
Het is gewoon leuk om te weten dat anderen er ook naar kijken en van genieten.
Mijn modellen zijn niet allemaal prijswinnaar, maar dat hoeft ook niet. Het gaat om de lol van het bouwen.
Ik ben nu alweer 63. En ik leer nog steeds bij over deze hobby. Ik ben weer vliegtuigen aan het bouwen naast de auto's.
Nee, niet meer 1/72 maar in 1/48. Schaaltje groter want ik wordt ouder (en kippiger).
Maar vliegtuigen geven nu ook weer andere uitdagingen zoals verlichting bijvoorbeeld, en ze worden tegenwoordig ook met lak gespoten.
Dat gaat veel beter, strakker en dunner dan met hobbyverf.
Ik kijk er al naar uit om die Ukraïnse Flanker met die blauwe camouflage kleuren te bouwen. Schitterende kist.
En ik schilder tegenwoordig figuurtjes.
Zo leuk om te doen. Lekker penselen met Vallejo verf.
Ik kan daar heel veel stress in kwijt raken.
Gewoon pretentieloos kwasten en de wereld om je heen vergeten.
En ook hier hoe kleiner hoe fijner, hoeveel bootjes krijg je in een walnoot...
Hoe het verder gaat?
Ik kan niet in de toekomst kijken, maar er staan veel bouwdozen op zolder, dus voorlopig heb ik nog genoeg te doen.
En ik denk dat het 3D printen zich veel verder zal doorontwikkelen.
Misschien ga ik wel een keer naar Eric voor een airbrush en kom ik thuis met een 3D printer.
Wie weet?
Over een paar jaar met pensioen.
Ik heb het pensioen project al klaar staan. Een Titanic met verlichting.
Ik kijk er helemaal naar uit om die te bouwen want dat is een heel groot project.
Nog een paar jaartjes lekker doorgaan voordat ik té oud wordt en bibberende handjes krijg.
Straks maar weer eens bij Eric langs voor een leuk potje Kameleon verf van Inspire voor de Mustang.
Even op de koffie en dan blijft er altijd wel wat meer aan mijn handen plakken dan mijn vrouw lief is.
Lekker plakken!
